Comandante Fidel Castro Ruz

Δημοσιεύτηκε την Κατηγορίες Blog

Ο Fidel Castro Ruz μαζί με τους συντρόφους του (κυρίως τους Che Guevara, Raul Castro και Camilo Cienfuegos) ξεσήκωσε την Κουβανική Επανάσταση το 1952 και το 1958 με πλατιά λαϊκή συμμετοχή κατάφερε να ανατρέψει τον δικτάτορα Batista και να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς το οποίο ενέπνευσε, αλλά και μισήθηκε όσο κανένα. Αμέσως μετά την επικράτηση του στη Κούβα, ο Fidel αναδείχθηκε σε κεντρικό παίχτη της Παγκόσμιας πολιτικής σκηνής και χωρίς να έχει σαφή και ξεκάθαρη επαφή με τον κομμουνισμό (τουλάχιστον μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60) αποτέλεσε τον βασικό φόβο της καπιταλιστικής δύσης. Με πύρινες ομιλίες εναντίον της καταπίεσης της εργατικής τάξης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης που βίωνε το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου κατάφερε να εμπνεύσει πολλά επαναστατικά κινήματα της εποχής. Το σημαντικότερο όμως όλων, ήταν ότι το όραμα του για ένα ελεύθερο, ειρηνικό και δικαιότερο κόσμο (βλ. Sierra Meastra Manifesto), επηρέασε της ζωές όλων μας – μέχρι και σήμερα – ορθώνοντας ένα τεράστιο ανάστημα απέναντι σε ένα απάνθρωπο, άδικο και καταπιεστικό σύστημα. Πολλά από τα κεκτημένα εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα που απολαμβάνουμε (ναι, αυτά που καταπατιούνται βάναυσα τα τελευταία χρόνια) οφείλονται στο όραμα και τους αγώνες ανθρώπων όπως οι Fidel Castro, Nelson Mandela, Martin Luther King, Che Guevara κ.α.

Φυσικά ο Fidel δεν ήταν αρεστός σε όλους στη χώρα του. Η επικράτηση του οδήγησε σε αυτοεξορία την Κουβανική bourgeoisie και ανηλεή προπαγανδιστικό πόλεμο εναντίον του σύσσωμη την παγκόσμια άρχουσα τάξη. Αποκορύφωμα του πολέμου εναντίον του Κουβανικού καθεστώτος η επιβολή παγκόσμιου εμπάργκο το 1962. Η αντοχή του καθεστώτος και του οράματος της Κουβανικής Επανάστασης (με τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες του) τρόμαξε και θα τρομάζει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Ο Castro κατάφερε να κρατήσει συσπειρωμένο το λαό του και να πετύχει ένα θαύμα έχοντας να επιδείξει πολύ υψηλούς δείκτες σε παιδεία, υγεία και δημόσια διοίκηση. Παρόλα αυτά το – αδιαμφισβήτητα – για πολλά χρόνια χαμηλό βιοτικό επίπεδο της Κούβας βασάνισε το λαό της και αποτέλεσε το βασικότερο πρόβλημα της διακυβέρνησης του Fidel. Ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι για το χαμηλό βιοτικό επίπεδο της Κούβας κυριότερο λόγο αποτελεί το πολυετές εμπάργκο.

Ο comandante Fidel Castro Ruz κατάφερε με τους αγώνες του να αλλάξει το ρου της ιστορίας και να δείξει έναν άλλο δρόμο. Η προσήλωση του στην ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη θα εμπνέει για πάντα. Όλους όσοι ονειρευόμαστε έναν κόσμο αποδεσμευμένο από καπιταλιστικά στερεότυπα, ψευτοδημοκρατίες, δήθεν ατομικές ελευθερίες, δήθεν εργασιακά – κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και αμόλυντο από καταναλωτικές μανίες τύπου Black Friday. Ένα κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν που διαμορφώνεται και φαίνεται να επικρατεί τα τελευταία χρόνια. Το πάθος του θα δίνει κουράγιο εσαεί ‘στης γης τους κολασμένους’ και θα αποτελεί φόβητρο για τους απανταχού trumpουκους. Του οφείλουμε θαυμασμό, σεβασμό και ένα μεγάλο ευχαριστώ.

.

hasta la victoria siempre…

Σοκ?

Δημοσιεύτηκε την Κατηγορίες Blog

Επειδή μετά από τα τραγικά συμβάντα (τα οποία συμβαίνουν ολοένα και πιο συχνά στις ‘γειτονιές’ μας) όλοι μας αποσβολωμένοι και καταληφθέντες εξαπίνης ψάχνουμε να βρούμε αιτίες, αλλά και πιθανές λύσεις, νιώθουμε την ανάγκη να επισημάνουμε τα εξής:
• Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα θα πρέπει να είναι αυτονόητη (τουλάχιστον για όσους διακατέχονται από στοιχειώδη ανθρωπιά, νιο-νιο και πολιτισμό), η απερίφραστη και κατηγορηματική καταδίκη κάθε ενέργειας που στοιχίζει ζωές ανθρώπων, σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ μέρος του κόσμου.
• προκαλεί έντονο προβληματισμό, το γεγονός πως όταν ανάλογες ενέργειες συνέβαιναν – με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα – σε άλλες ‘γειτονιές’ (Μ. Ανατολή, Ν.Α. Ασία, Αφρική κλπ δηλαδή σε όλο τον λεγόμενο τρίτο κόσμο) δεν τύχαιναν ανάλογης προβολής σαν να επρόκειτο για κάτι το φυσιολογικό.
• η αντίδραση – της ‘αναπτυγμένης’ κοινωνίας – μας κάθε φορά που η τρομοκρατία χτυπούσε την ‘πόρτα’ μας υπήρξε στρουθοκαμηλική και περιοριζόταν σε αύξηση μέτρων ασφαλείας και καταστολής.
• ξενοφοβία, τρομολαγνεία, καταστολή, παράκαμψη δημοκρατικών διαδικασιών, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακροδεξιές φανφάρες, όχι απλά δεν καταδικάζονται, αλλά προωθούνται κατά κόρον σαν αυτονόητη αντίδραση.
• η αναζήτηση αιτιών περιορίστηκε να γίνεται από τηλεοπτικά πάνελ και αυτόκλητους εισαγγελείς – μαϊντανούς, με αποτέλεσμα να εμπεδώνεται στη κοινωνία όλο και πιο έντονα η πεποίθηση ότι η τρομοκρατία πηγάζει από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και μόνο.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ, αφού πρώτα μουγγαθούν αποφασιστικά, δυναμικά και ξεκάθαρα πάσης φύσεως φασιστικές και ξενοφοβικές φωνούλες, να κοιτάξουμε κατάματα ένα τερατώδες πρόβλημα που εκκολάπτεται εδώ και πολλές δεκαετίες.
Συστηματικά και μεθοδικά κυρίως μετά τον Β’Π.Π., ο πλανήτης μας έχει χωριστεί σε 3 κόσμους. Έχει εγκατασταθεί μια παγκόσμια συνθήκη όπου η ευμάρεια, ανάπτυξη, ευημερία και καλοπέραση του λεγόμενου δυτικού – αναπτυγμένου κόσμου έχει στηριχθεί στην εξαθλίωση και καταπίεση των άλλων 2. Ενός κόσμου που απλά ελπίζει ότι κάποια μέρα – ως συνέπεια των αμέτρητων θυσιών του – θα γίνει μέλος κι αυτός του ανεπτυγμένου club και ενός τρίτου που ζει καταδικασμένος για να παράγει εξευτελιστικά φθηνά και σε αφθονία οτιδήποτε καταναλώνεται από τον υπόλοιπο αναπτυγμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο.
Φυσικά ο αναπτυγμένος κόσμος δεν επωφελείται απλώς παρατηρώντας αυτή την συνθήκη, αλλά φροντίζει, παρεμβαίνοντας ποικιλοτρόπως, έτσι ώστε να τη διαιωνίζει. Οι τακτικές αποτελεσματικές και απάνθρωπες. Έλεγχος κυβερνήσεων με παρότρυνση πάσης φύσεως ολοκληρωτικών καθεστώτων (δικτατορίες, μοναρχίες, θρησκευτικές μοναρχίες, προεδρικές ‘δημοκρατίες’ κλπ), επιρροή κάθε είδους εξουσίας (νομοθετικής ή εκτελεστικής), εγκαθίδρυση δικτύων ελέγχου και χειραγώγησης πληροφοριών και ειδήσεων. Όμως πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς και ιδανικό σύμμαχο για την ισχυροποίηση αυτής της πραγματικότητας αποτελεί η υποδαύλιση κάθε συγκρουσιακής συγκυρίας όπως πόλεμοι, εμφύλιοι πόλεμοι, ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, διαμελισμοί κρατών κλπ. Πλάι στα κατορθώματα του ‘ανεπτυγμένου’ μας κόσμου θα πρέπει να βάλουμε και τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλει για να καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον, υπερκαταναλώνοντας φυσικούς πόρους και μολύνοντας τον πλανήτη φορτώνοντας φυσικά τα απόβλητά του στο ‘κήπο’ των άλλων 2 κόσμων.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανυπόφορης συνθήκης είναι τα 2/3 του πλανήτη μας – ζώντας σαν κατώτεροι άνθρωποι – να είναι εκτεθειμένοι στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την αναξιοπρέπεια και την αδικία, να μην έχουν πρόσβαση σε βασικές ανάγκες όπως η παιδεία, η περίθαλψη και η πρόνοια και να στερούνται θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και η ισότητα. Σε αυτή τη ‘γόνιμη γη’ έχει σπαρθεί και ευδοκιμήσει ο φονταμενταλισμός και κάθε είδους μηδενιστική ιδεολογία.
Οι κοινωνίες μας πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Πρέπει όλοι μας να κοιταχτούμε στον καθρέπτη. Πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Πρέπει να αναλογιστούμε ακόμα και τον τρόπο ζωής μας, τις καταναλωτικές μας συνήθειες, την κοινωνική μας συμπεριφορά. Μα πάνω απ’ όλα να διεκδικήσουμε καθετί αυτονόητο με όση δύναμη διαθέτουμε, όχι μόνο για τον εαυτό μας και του κοντινούς μας, αλλά για όλο τον κόσμο.
Όχι ρατσισμός, όχι ξενοφοβία, όχι ανισότητα, ένας κόσμος – μία πατρίδα με ειρήνη, ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους. Τόσο απλό…

Προφίλ

Δεν είμαι αριθμός – video clip

Δημοσιεύτηκε την Κατηγορίες Videos,Νέα - Events

Οι Προφίλ παρουσιάζουν το πρώτο τους video – clip. Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου (Αόρατα παιδιά) ήρθε η ώρα και για το πρώτο κλιπ. Οι Προφίλ μας προσκαλούν στο στούντιό τους, φουλάρουν τους ενισχυτές και ουρλιάζουν Δεν είμαι αριθμός. Ένα κομμάτι που δεν λείπει σχεδόν από κανένα live set της μπάντας και έχει ήδη ακουστεί από αρκετά ραδιόφωνα. Με αυτό τον τρόπο έρχεται να κλείσει μια άκρως επιτυχημένη χρονιά προώθησης του δίσκου Αόρατα παιδιά, με live (Αθήνα – Θεσσαλονίκη), συχνή παρουσία σε μέσα και ραδιόφωνα, αλλά και την ανάδειξη του δίσκου στους κορυφαίους για το 2015 από τον ιστότοπο rockap.gr.  Το κλιπ του κομματιού Δεν είμαι αριθμός δημιουργήθηκε με τη βοήθεια του Παναγιώτη Μπαξεβάνη (εικόνα) και του Μάνου Γεωργακόπουλου (μοντάζ).

Προφίλ
video clip: Δεν είμαι αριθμός
δίσκος: Αόρατα παιδιά
εικόνα: Παναγιώτης Μπαξεβάνης
μοντάζ: Μάνος Γεωργακόπουλος
(p) 2016
www.profil.band

 

Το ‘Δεν είμαι αριθμός΄’ στο Top 10 του Lavita Radio

Δημοσιεύτηκε την Κατηγορίες Νέα - Events

Μετά από ψηφοφορία του κοινού το ‘Δεν είμαι αριθμός’ βρέθηκε στο top10 του Lavita Radio για το μήνα Δεκέμβριο. Ευχαριστούμε πολύ!

Το Top10 για τον μήνα Δεκεμβρίο οπως το ψήφισαν οι ακροατές της εκπομπής Unknown Sound at Lavita Radio

Posted by Unknown Sound at Lavita Radio on Mittwoch, 14. Dezember 2016

Μερικές σκέψεις για το προσφυγικό

Δημοσιεύτηκε την Κατηγορίες Blog

 

Μερικές σκέψεις για το προσφυγικό…

Είναι πρωτοφανές για τον πολιτισμό μας, αλλά και συμβαίνει πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης (μετά τον Β’Π.Π.), μαζικές προσφυγικές ροές να αντιμετωπίζονται με κλείσιμο συνόρων και έντονη καταστολή εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών.

Το αναφαίρετο, κυριαρχικό δικαίωμα ενός ανθρώπου να επιλέγει το τόπο που θέλει να ζήσει αυτός και η οικογένεια του, καταπατιέται με τον πιο βάναυσο και απροκάλυπτο τρόπο. Επίσης προβάλλονται πολύ έντονα, αλλά και δυστυχώς υιοθετούνται από μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης (με πολύ κοντή ιστορική μνήμη), ως αυτονόητες ή δίκαιες, λύσεις και πρακτικές πέρα για πέρα απάνθρωπες. Ποιος άνθρωπος θα δεχόταν να ζήσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για άγνωστο χρονικό διάστημα και με παντελή έλλειψη βασικών συνθηκών ανθρώπινης διαβίωσης? Επίσης ποιος άνθρωπος θα δεχόταν να επιστρέψει σε ένα ρημαγμένο από τον πόλεμο τόπο θέτοντας σε κίνδυνο αυτόν και την οικογένεια του? Κανένας! Η πεποίθηση ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα έπρεπε να δέχονται αλόγιστα και με κατανόηση, την συνέχιση της ζωής τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι άκρως επικίνδυνη και ρατσιστική, καθώς στηρίζεται στην έννοια της ύπαρξης ανώτερων και κατώτερων ανθρώπων. Συνθήκες διαβίωσης που για εμάς (τους πολίτες της Ευρώπης) είναι αδιανόητες και απάνθρωπες, για κάποιον άλλον άνθρωπο είναι προσωρινή λύση που μάλιστα θα πρέπει να τη δέχεται αδιαμαρτύρητα ως ένδειξη ευχαρίστησης απέναντι στην ‘αλληλεγγύη μας’? Δικαιώματα όπως η αξιοπρεπής διαβίωση, η εργασία, η ασφάλεια και η ελευθερία έχουν την ίδια βαρύτητα και σημασία για οποιοδήποτε άνθρωπο και όχι μόνο για όσους έχουν την τύχη να ζουν στο λεγόμενο ‘ανεπτυγμένο’ κόσμο.

Παράλληλα όλο και πιο ξεδιάντροπα εξισώνονται το εμπόριο, ο τουρισμός, η ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων και η εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας με την ελευθερία, την ισότητα, την ασφάλεια και την αξιοπρεπή διαβίωση. Φασιστικές και ρατσιστικές φανφάρες ξεπροβάλλουν από παντού πατώντας πάνω στη παραμικρή ευκαιρία που προκαλείται από το δράμα και την απόγνωση που βιώνουν χιλιάδες συνάνθρωποι μας. Επιχειρήματα όπως ‘είμαι Έλληνας και δεν μπορώ να μετακινηθώ στον τόπο μου’, ‘θέλω να οργώσω το χωράφι μου και δεν μ’ αφήνουν’, ‘θα μας κολλήσουν αρρώστιες’, ‘ θα μας βιάσουν’, ‘ας τους ρίξουμε καμία κροτίδα να τρομάξουν’, ‘τους ταΐζουμε, τους ποτίζουμε κι αυτό είναι το ευχαριστώ’ κλπ. είναι αστεία – φασιστικά – ρατσιστικά και άρα ανάξια σχολιασμού. Παρόλα αυτά θα έπρεπε να προβληματίζει όλους μας (δηλαδή αυτούς που διακατέχονται από στοιχειώδη ανθρωπιά) η συχνότητα και ευκολία με την οποία ξεστομίζονται.

Τέλος, κριτική μπορεί να ασκηθεί και για την στάση, πρακτική και στρατηγική αλληλέγγυων και Μ.Κ.Ο., αλλά με τις παρούσες συνθήκες και με την αδικία εναντίον συνανθρώπων μας να είναι τόσο έντονη, μία τέτοια συζήτηση θα ήταν αποπροσανατολιστική και χωρίς νόημα. Τυχόν λάθη, παραλείψεις και υπερβολές δεν είναι στιγμή να κριθούν όταν υπάρχει τόση δυστυχία και αβεβαιότητα για τους προσφυγές – μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα. Παρόλα αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν και να εξεταστούν ενδελεχώς. Αυτό που προέχει τώρα είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη.

Μόνη λύση το άμεσο άνοιγμα των συνόρων και η ελεύθερη διακίνηση – ταξίδι όλων των ανθρώπων στο μέρος που επιθυμούν και έχουν επιλέξει να ζήσουν. Ιδέα πολύ δύσκολο να εμπεδωθεί και να χωνευτεί από πολύ κόσμο, αλλά ταυτόχρονα πολύ εύκολο να εφαρμοστεί και να κάνει τη διαφορά βελτιώνοντας την ζωή πολλών ανθρώπων απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη τη γη.

Το παρακάτω βίντεο αφιερωμένο σε όσους μαζεύουν υπογραφές για το Νόμπελ!!