Επειδή μετά από τα τραγικά συμβάντα (τα οποία συμβαίνουν ολοένα και πιο συχνά στις ‘γειτονιές’ μας) όλοι μας αποσβολωμένοι και καταληφθέντες εξαπίνης ψάχνουμε να βρούμε αιτίες, αλλά και πιθανές λύσεις, νιώθουμε την ανάγκη να επισημάνουμε τα εξής:
• Πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα θα πρέπει να είναι αυτονόητη (τουλάχιστον για όσους διακατέχονται από στοιχειώδη ανθρωπιά, νιο-νιο και πολιτισμό), η απερίφραστη και κατηγορηματική καταδίκη κάθε ενέργειας που στοιχίζει ζωές ανθρώπων, σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ μέρος του κόσμου.
• προκαλεί έντονο προβληματισμό, το γεγονός πως όταν ανάλογες ενέργειες συνέβαιναν – με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα – σε άλλες ‘γειτονιές’ (Μ. Ανατολή, Ν.Α. Ασία, Αφρική κλπ δηλαδή σε όλο τον λεγόμενο τρίτο κόσμο) δεν τύχαιναν ανάλογης προβολής σαν να επρόκειτο για κάτι το φυσιολογικό.
• η αντίδραση – της ‘αναπτυγμένης’ κοινωνίας – μας κάθε φορά που η τρομοκρατία χτυπούσε την ‘πόρτα’ μας υπήρξε στρουθοκαμηλική και περιοριζόταν σε αύξηση μέτρων ασφαλείας και καταστολής.
• ξενοφοβία, τρομολαγνεία, καταστολή, παράκαμψη δημοκρατικών διαδικασιών, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακροδεξιές φανφάρες, όχι απλά δεν καταδικάζονται, αλλά προωθούνται κατά κόρον σαν αυτονόητη αντίδραση.
• η αναζήτηση αιτιών περιορίστηκε να γίνεται από τηλεοπτικά πάνελ και αυτόκλητους εισαγγελείς – μαϊντανούς, με αποτέλεσμα να εμπεδώνεται στη κοινωνία όλο και πιο έντονα η πεποίθηση ότι η τρομοκρατία πηγάζει από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και μόνο.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ, αφού πρώτα μουγγαθούν αποφασιστικά, δυναμικά και ξεκάθαρα πάσης φύσεως φασιστικές και ξενοφοβικές φωνούλες, να κοιτάξουμε κατάματα ένα τερατώδες πρόβλημα που εκκολάπτεται εδώ και πολλές δεκαετίες.
Συστηματικά και μεθοδικά κυρίως μετά τον Β’Π.Π., ο πλανήτης μας έχει χωριστεί σε 3 κόσμους. Έχει εγκατασταθεί μια παγκόσμια συνθήκη όπου η ευμάρεια, ανάπτυξη, ευημερία και καλοπέραση του λεγόμενου δυτικού – αναπτυγμένου κόσμου έχει στηριχθεί στην εξαθλίωση και καταπίεση των άλλων 2. Ενός κόσμου που απλά ελπίζει ότι κάποια μέρα – ως συνέπεια των αμέτρητων θυσιών του – θα γίνει μέλος κι αυτός του ανεπτυγμένου club και ενός τρίτου που ζει καταδικασμένος για να παράγει εξευτελιστικά φθηνά και σε αφθονία οτιδήποτε καταναλώνεται από τον υπόλοιπο αναπτυγμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο.
Φυσικά ο αναπτυγμένος κόσμος δεν επωφελείται απλώς παρατηρώντας αυτή την συνθήκη, αλλά φροντίζει, παρεμβαίνοντας ποικιλοτρόπως, έτσι ώστε να τη διαιωνίζει. Οι τακτικές αποτελεσματικές και απάνθρωπες. Έλεγχος κυβερνήσεων με παρότρυνση πάσης φύσεως ολοκληρωτικών καθεστώτων (δικτατορίες, μοναρχίες, θρησκευτικές μοναρχίες, προεδρικές ‘δημοκρατίες’ κλπ), επιρροή κάθε είδους εξουσίας (νομοθετικής ή εκτελεστικής), εγκαθίδρυση δικτύων ελέγχου και χειραγώγησης πληροφοριών και ειδήσεων. Όμως πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς και ιδανικό σύμμαχο για την ισχυροποίηση αυτής της πραγματικότητας αποτελεί η υποδαύλιση κάθε συγκρουσιακής συγκυρίας όπως πόλεμοι, εμφύλιοι πόλεμοι, ανατροπή δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, διαμελισμοί κρατών κλπ. Πλάι στα κατορθώματα του ‘ανεπτυγμένου’ μας κόσμου θα πρέπει να βάλουμε και τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλει για να καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον, υπερκαταναλώνοντας φυσικούς πόρους και μολύνοντας τον πλανήτη φορτώνοντας φυσικά τα απόβλητά του στο ‘κήπο’ των άλλων 2 κόσμων.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανυπόφορης συνθήκης είναι τα 2/3 του πλανήτη μας – ζώντας σαν κατώτεροι άνθρωποι – να είναι εκτεθειμένοι στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την αναξιοπρέπεια και την αδικία, να μην έχουν πρόσβαση σε βασικές ανάγκες όπως η παιδεία, η περίθαλψη και η πρόνοια και να στερούνται θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και η ισότητα. Σε αυτή τη ‘γόνιμη γη’ έχει σπαρθεί και ευδοκιμήσει ο φονταμενταλισμός και κάθε είδους μηδενιστική ιδεολογία.
Οι κοινωνίες μας πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Πρέπει όλοι μας να κοιταχτούμε στον καθρέπτη. Πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Πρέπει να αναλογιστούμε ακόμα και τον τρόπο ζωής μας, τις καταναλωτικές μας συνήθειες, την κοινωνική μας συμπεριφορά. Μα πάνω απ’ όλα να διεκδικήσουμε καθετί αυτονόητο με όση δύναμη διαθέτουμε, όχι μόνο για τον εαυτό μας και του κοντινούς μας, αλλά για όλο τον κόσμο.
Όχι ρατσισμός, όχι ξενοφοβία, όχι ανισότητα, ένας κόσμος – μία πατρίδα με ειρήνη, ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους. Τόσο απλό…

Προφίλ